sebenarnye ari ni rase rindu sesangat kat mak..tambah sekarang ni kerap gak mimpikan mak..ye la..walaupun mak dah tinggalkan kite 1 tahun lebih, tapi rase sunyi tu tetap ade..agaknye tak pernah jauh dengan mak kot...paling lame jauh pun just 3 tahun...2 pun sebulan 2 kali mesti balik gak.. dah sebulan gak kot tak jenguk kubur mak...bukan tak nak, tapi badan pun sebenarnye tak berape larat..dah tu tiap ujung minggu de je hal yang tak leh nak elak..tanye gak kat ustazah sekolah, mase ngandung ni boleh tak g kubur? nasihatnye jangan, tapi doa dari rumah..tapi rase mcm tak boleh..die cakap boleh la pegi tapi bace la ayat 3 qul..hm..ntah la..g umah mak pun last raya ari tu..nak g lagi..tapi still sebak la tengok umah kosong je..rase sekosong jiwa ni kalo ke umah mak. bile tengok muke mak long mcm nak nangis je..tapi tak boleh..kene kuat gak..kalo nangis, nnti mak long pun nangis gak..baru-baru ni tepon makcu sebab dengar kate tak sihat. first dengar terkejut sebab suare makcu ni ade mcm suare mak..mule la mcm sebak...tengok anak-anak senyum pun teringat gak sbb mak selalu bagi anak-anak ketawa, bergurau dengan cucu-cucu, melayan kerenah cucu..
dengar lagu selamat tinggal ibu nyanyian kumpulan saujana...sayu..sebab lagu kene sangat dengan mak..ingat lagi suasana subuh tu...hm...tak boleh tahan..tapi rase mcm semalam jadinye..ingat lagi muke mak mcm mane..rase terpakse berdiri atas kaki sendiri..sbb orang yang masih ade mak takkan rase mcm kami yang dah kehilangan mak ni...orang boleh kate simpati, sedih..tapi rasenye takkan same..tapi sume orang akan merasai perkara ini..cume tak tau bile..
mcm best je...